Kinabatangan rivier en Mt Kinabalu

Na een plezant dagske raften op de Padas Rivier hebben we vanuit het stadje Beaufort de trein genomen naar Tenom. Dit stadje ligt iets dieper in de jungle en de treinrit er naar toe was wel de moeite. Na een uur vertraging vertrokken we in Beaufort, en als er iemand onderweg langs het spoor stond werd er gewoon gestopt. Ergens tussenin was er bv. een man die zo'n 30 houten balken van ca. 3m. wilde meenemen ... geen probleem daar maken ze gewoon tijd voor (de NMBS zou nogal klachten krijgen...). Wel leuk om mee te maken. In Tenom was niet veel te zien, maar het is wel plezant om ook in die kleine stadjes te stoppen. We kregen te horen van de locals dat ze hier nog maar weinig "white people" gezien hebben ... je wordt hier dan ook constant aangesproken en dan halen ze hun beste Engels boven, wel grappig natuurlijk. Wat hier ook weer opvalt is dat meer dan de helft vd huizen ook eetzaken zijn, de mensen eten hier heel de dag door, ongelooflijk. Van Tenom zijn we met een minibusje naar Ranau gereden. Ook weer zo'n klein stadje met veel handel, maar van hieruit kan je makkelijk naar de Poring Hot Springs. De Hot Springs zijn ontworpen door de Japanners tijdens WO II. Wij hebben alleen maar gebruik gemaakt vh zwembad (met koud water), het is hier zo al heet genoeg onder de brandende zon. Van Ranau met de bus naar Sepilok, zo'n 4u bussen. Onderweg veel palmboomplantages gezien, mooi ritje. In Sepilok hebben we ons ingeschreven bij Uncle Tan's wildlife camp, 3d/2n kamperen langs de Kinabatangan rivier. Deze rivier in de jungle staat bekend voor het spotten van wildlife. Tijdens de boot- en jungletochten verschillende krokodillen, Orang Utans, Probiscis- en Macaque-apen, grote hagedissen, hornbills en andere vogels gezien. 's Nachts vooral kleine kikkers, 1 Python slang (ca.3m.), een zwarte schorpioen en een tarentula "gespot". We zijn niet de wildlife specialisten maar het was knap om die beesten 'ns live te zien. De laatste nacht zijn we met een gids (Liverpool supporter) naar de Champions League finale gaan kijken. Samen met nog een Engels- en een Schots koppel en een Ier om 12u 's nachts de boot genomen naar een dorp 1u varen vh kamp. 2u45 Was de aftrap en na een saaie wedstrijd stonden we om kwart voor 6 terug in het kamp, plezante ervaring. 's Anderendaags de bus op richting Kinabalu NP. We waren net op tijd voor de laatste 2 bedden in het Rock Hostel. In het park kan je verschillende wandelingen doen maar wij wilden de berg Kinabalu (4095m) beklimmen, dit is de hoogste berg van ZO-Azie. Om deze te beklimmen moet je een bed en gids reserveren in het basiskamp op 3300m, en die waren al volgeboekt voor mei en juni. De dag nadien zijn we dan om half 8 's morgens bij de receptie gaan zitten om te wachten op een afzegging. Net toen we wilde gaan (na 1,5u) kregen we te horen dat er 1 bed en een gids vrij was. Dit hebben we dan maar aangenomen, het was een bed in een onverwarmde hut, dus niet zo erg om te delen. Om half 10 begonnen aan de beklimming samen met Xavier (Nederlander) en gids Rap. Na 3u en 15 min serieus klimmen en kletsnat vd regen aangekomen in het basiskamp. Onze Ned. vriend was er in het begin van overtuigd dat het allemaal niet zo moeilijk kon zijn, maar na een half uurtje hebben we hem bij de gids achtergelaten. In onze hut was het wel gezellig, allemaal Maleisiers op vakantie. 's Avonds nog wat zitten kletsen en vroeg bedje in. 's Nachts om 2u30 uit de veren om rond 3u15 aan de beklimming naar de top te beginnen. Het was weer pittig, maar 1u en 45 min later stonden we op 4095 m te wachten op de zon. 1u Hebben we op de rotsen gezeten en genoten vh prachtige uitzicht. Na een mooie beklimming volgde er jammer genoeg een glibberige en steile afdaling. Om half 1 stonden we terug bij de Head Quarters waar we nog 1 nachtje hebben bijgeboekt in het Rock Hostel. De dag nadien met een minibusje naar Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah gereden. Leuke stad. Gisteren al een deel van de stad bezocht, het Sabah Museum was wel interessant. Vandaag zijn we naar het strand geweest. Morgen is het de afsluiting van het Kaamatan Festival dat de hele maand mei geduurd heeft, we gaan er zeker eens een kijkje nemen. Het verslag volgt.

Tot binnenkort !
Groetjes.