Cuchumantanes gebergte en het Atitlan-meer

Hola amigos,
Klaar voor een lang verhaal, want we hebben veel te vertellen!

De 20ste nov. hadden we dus om 8 u afgesproken met onze gids Diego, naar plaatstelijke gewoonte was hij maar 1 u te laat op de afspraak ... maar dat zijn we hier ondertussen al gewoon. De zware rugzakken op het paard en de 1ste dag gewandeld tot het Quiche maya dorp Acul, tevens ook de woonplaats van onze gids. Een dorp met 700 huizen, ze praten hier niet over personen maar over huizen... Hier het kleurrijke kerkhof bezocht en wat geleerd over de gewoontes vd Quiche. 's Avonds vooral veel straathonden gezien en om de zoveel min. ging er ergens wel vuurwerk af. Daar zijn ze hier in Guatemala zot van.
De 2de dag om half 7 aan de wandeling begonnen. Via de dorpjes Xexucub, Xexucom en na een pittige klim aangekomen in Chortiz. Onderweg veel volk gezien die vanalles vervoerden van dorp naar dorp. Zo kwamen we iemand tegen die tientallen kilo's brandhout op zijn hoofd had gebonden ... ongelooflijk taaie mensen hier.
Chortiz ligt op 3.200 m en telt 30 huizen. Eten deden we bij een familie. 's Avonds een soort pasta met aardappelen in een soep met tortillas, en 's morgens hetzelfde, wel lekker en voedzaam natuurlijk!
's Avonds om 8 u al bedje in omdat in dit dorp geen stroomvoorziening is en een openhaard of kaarsen hadden ze ook niet. Slapen deden we onder 4 dekens, 's nachts vroor het serieus. De laatste dag nog zo'n 5 u gewandeld tot in San Nicolas, waar we afscheid genomen hebben van Diego. Wij zijn nog verder gegaan tot in Todos Santos (2.450 m).
Het was een mooie tocht en veel vriendelijke mensen ontmoet.

In Todos Santos vallen vooral de mannen op. Bijna allemaal (zelfs de kleine kinderen) dragen hier rood-wit gestreepte broeken en blauw-wit gestreepte hemden en een platte hoed. Het leek wel carnaval.
De 2e dag hebben we vanuit Todos Santos de berg La Torre (3.880 m) beklommen. Vanaf de top hadden we een prachtig zicht op 6 vulkanen. Op de terugweg kregen we gezelschap ve hond die ons naar beneden gidste.

Van Todos Santos met de chickenbus (lokale boemelbus) over verschillende haarspeldbochten in een prachtige omgeving en via een tussenstop in Huehuetenango in Panajachel aangekomen. Daar meteen de boot genomen naar het dorpje San Pedro La Laguna aan het mooie Atitlan-meer. Hier hebben we 5 dgn (4u) privé lessen Spaans gevolgd, vermoeiend maar wel de moeite.
Dave had geluk met zijn leraar Mario, ook een voetballer... Bijgevolg heeft hij er weer enkele partijtjes mini-voetbal opzitten.

Vrijdagavond zijn we de familie van Mario gaan helpen met de voorbereiding vh verjaardagsfeestje van zijn dochter Maria (1 jr). Tot 2 u 's nachts hebben we tamales gemaakt (maisdeeg met saus en vlees in bananenbladeren). Normaal een werkske voor de vrouwen terwijl de mannen toekijken. Op den duur is Dave toch maar komen helpen en 2 mannen volgden zijn voorbeeld. Na 6u waren de 600 tamales een feit. Zaterdagmiddag hebben we samen met de familie gegeten en om 3u begon het feest. Er waren 200 genodigden maar deze kwamen op verschillende tijdstippen aan een bleven maar een kwartiertje: kadootje afgeven, een paar tamales eten en een koffie drinken, that's it ! Fijn dat we dit allemaal mogen meemaken.

Voor de rest hebben we in San Pedro la Laguna een wandeling gemaakt naar het dorpje San Juan en donderdagmorgen hebben we de vulkaan San Pedro beklommen, een stevige klim maar met een prachtig uitzicht vanop de top. De rest van de dagen ons Spaans wat bijgeschaafd en genoten van de prachtige omgeving. In totaal zijn we er zo'n 12 dgn gebleven, we hebben geslapen in het hostel Pinnochio, super goed hostel gerund door de vriendelijk meisjes Juanita en Theresa, we zullen ze missen die 2 lachebekken.

Nu zitten we in Panajachel (15.000 inw.) het grootste dorp aan het Atitlan-meer. De eerste 2 u in het dorp alles ok ..... en toen barstte de bom los. Alle winkels begonnen te sluiten en de menigte begon te vluchten. Blijkbaar waren er 4 dieven, 1 werd onmiddellijk vermoord door de menigte en de andere 3 opgejaagd, dit ging gepaard met geweerschoten, stenen gooien, traangas vd politie en een wilde menigte. Wij zijn wijselijk maar naar ons hostel gevlucht en daar stond Luz (de eigenares) ons al op te wachten. De rest hebben we kunnen volgen via de nationale radio, deze hadden een verslaggever ter plaatse. Vanop het dak vh hostel zagen we een helicopter landen bij het politiebureau, waarschijnlijk hebben ze de 3 andere dieven zo afgevoerd. We hebben toch zo'n uur of 3 in het hostel gewacht voor we weer op straat mochten van Luz. De helft van de horecazaken waren toen al terug open. 2 Weken geleden is hetzelfde gebeurd in het dorp Sololá hier 8 km vandaan. Het is hier blijkbaar nog de gewoonte dat het volk het recht in eigen handen neemt. Ongelofelijke taferelen !!!
Vandaag gaat alles weer zijn gewone gang in Panajachel. Morgen staat de markt van Sololá op de planning.

We houden jullie op de hoogte.

Groetjes

ps: nieuwe foto's zijn we nu aan het opladen op :
www.travelpod.com/members/tanjadave