El Chalten(Arg.)-Carr.Austral(Chili)-Esquel (Arg.)

hela,
´t Is alweer even geleden, maar hier zijn we dan.

El Chaltén is een dorp, pas ontstaan in 1985, aan de voet van de Cerro Fitz Roy. Ook hier hadden we weer een prachtig weertje, stralende zon en blauwe hemel, 4 jr geleden was het heel wat anders.
Hier hebben we de laatste 2 dagen samen met Monique en Peter doorgebracht, overdag gewandeld en op het terras gezeten en ´s avonds lekker getafeld. Na het afscheid zijn wij nog een paar dagen in El Chaltén gebleven om nog verschillende wandelingen te doen in die prachtige natuur.

Na een kleine week El Chaltén achter ons gelaten. Na 13 u bussen stonden we om 1 u ´s nachts in het busstation van Los Antiguos, gelukkig was er nog een café open. Samen met Henk en Rietje tot half vier lekkere Quilmes gedronken en nadien wat geslapen in het busstation. ´s Morgens met z´n vieren te voet de grens naar Chili overgestoken (ong. 7 km). In het dorp Chile Chico nog samen ontbeten en afscheid genomen.

In Chile Chico zijn we ons lift-avontuur begonnen, eerst nog langs het dorp Puerto Guadal en nadien de Carretera Austral op. De Carretera Austral is een weg in Chili die van Noord naar Zuid Patagonie loopt, een prachtige route langs bergen en meren. De weg is aangelegd in opdracht van Pinochet, in 1975 zijn ze eraan begonnen en ongeveer 10 jr later was hij af, nou ja af .... ze zijn er nu nog steeds aan bezig, het grootste gedeelte is nog zandweg.

Het liften ging redelijk, als je hier een lift te pakken hebt ben je meteen zoet voor een paar uur owv de grote stukken onbewoond gebied. Eerste stop op de Carretera Austral, Villla Cerro Castillo, een dorp gelegen bij het Nationaal Reservaat Cerro Castillo. Hier hebben we 1 dagwandeling gedaan.
2e Halte was Coyhaique, een middelgrote stad waar we alleen maar de nacht hebben doorgebracht.
Van Coyhaique naar Puerto Puyuhuapi, dit ging iets minder vlot, op 1 stuk toch 3 u moeten wachten op een lift.
Vanuit Puerto Puyuhuapi hebben we een bezoek gebracht aan het Nationaal Park Queulat, waar we een wandeling gedaan hebben naar het uitkijkpunt van de Ventisquero Colgante, of de ´ hangende gletsjer ´ . Mooi om te zien.

Van Puerto Puyuhuapi wilde we naar Futaleufu, zo´n 200 km allemaal zandweg. Dat is dus niet gelukt, die dag hebben we 11,5 u gelift en zijn we maar 90 km verder geraakt. Uiteindelijk de nacht doorgebracht op een kamertje bij een vriendelijke vrouw in het dorp Villa Vanguardia, 10 huizen groot. Gelukkig mochten we op haar kachel nog een soepke klaarmaken.
´s Anderendaags de tocht verder gezet naar Futaleufu, om 4 u ´s middags waren we er!
Maar we mogen niet klagen, in dit gebied wonen zo weinig mensen waardoor er natuurlijk ook niet zoveel verkeer is, het was in ieder geval een leuke ervaring van 790 km. Je stapt bij verschillende mensen in de auto, de een al wat interessanter dan de andere, en je rijdt door een prachtig gebied. Slapen hebben we meestal gedaan bij mensen die thuis een kamer te huur hadden.

In Futaleufu hebben we ook bij zo´n gezin geslapen en voor een kleine 5 Euro extra mochten we ´s avonds mee-eten. Futaleufu is een grensdorpje gelegen bij de gelijknamige rivier waar je vanaf december kan raften, niet voor ons dus. Wel hebben we een schoon wandeling gedaan naar de mirador de Aguila.

Na 2 dgn dit fijne dorp achter ons gelaten en terug de grens over naar Argentinie.
Nu zitten we in Esquel waar we net een wandeling gedaan hebben naar het Zeta meer.
Morgenvroeg vertrekken we voor een paar dagen naar het Nationaal Park Los Alerces.

Allez de groeten....

foto´s gaan we dadelijk opladen op:
www.travelpod.com/members/tanjadave